Zachodnie obrzeża wsi Narew – łąki

Łąki to zbiorowiska roślinne zdominowane przez trawy, utrzymujące się dzięki stałemu wykaszaniu. Zaniechanie użytkowania kośnego i pastwiskowego daje początek wtórnej sukcesji roślinności, która bardzo szybko prowadzi do rozwoju ziołorośli, zarośli wierzbowych, a w końcu do odtwarzania się lasów. Procesy sukcesji roślinności w miejscach, z których wycofali się rolnicy doskonale są widoczne nad Narwią i w jej dorzeczu, jak i na całym wschodnim Podlasiu.

W dolinie Narwi spotykamy różne zespoły łąk świeżych, wilgotnych i zmiennowilgotnych. Najbardziej typowe dla tego obszaru i zajmujące największe powierzchnie (przynajmniej do niedawna)
są łąki wilgotne.

Łąki stanowią piękny przykład roślinności półnaturalnej, ukształtowanej w równej mierze przez Naturę i człowieka. Ich różnorodność przyrodnicza zależy od stałej, ale ekstensywnej presji rolników. Łąki w najbogatszych i najcenniejszych postaciach związane są z tradycyjnymi formami użytkowania kośnego i obecnie stają się coraz rzadsze. Zanikają w wyniku zaprzestania gospodarki, ustępując ubogim gatunkowo ziołoroślom i zaroślom lub też w wyniku przeciwstawnych procesów, wraz z intensyfikacją zabiegów agrotechnicznych, osuszaniem, nawożeniem i podsiewaniem wysokoprodukcyjnych mieszanek roślin paszowych.